Η φλεγμονή του προστάτη είναι ένα από τα πιο κοινά ουρολογικά προβλήματα σε άνδρες όλων των ηλικιών. Τα βακτήρια και οι ιοί κυριαρχούν στα αίτια της φλεγμονής στον προστάτη.
Τι είναι η βακτηριακή προστατίτιδα;
Επί του παρόντος, διάφορες μορφές βακτηριακής προστατίτιδας διακρίνονται στην ταξινόμηση:
- Οξεία φλεγμονή του προστάτη.Το κύριο χαρακτηριστικό της νόσου είναι η σοβαρότητα των κλινικών εκδηλώσεων και των παραπόνων των ασθενών, καθώς και οι αποκλίσεις στις εργαστηριακές εξετάσεις. Όμως, παρά την οξεία μορφή, η πρόγνωση είναι ευνοϊκή. Η πλήρης αποκατάσταση είναι δυνατή στις περισσότερες περιπτώσεις. Φυσικά, μόνο με τη σωστή διάγνωση και θεραπεία. Και με την πρόληψη, η ασθένεια μπορεί να μην μοιάζει πλέον με τον εαυτό της.
- Υποξεία μορφή.Εμφανίζεται όταν ο ασθενής καταφεύγει σε αυτοθεραπεία στο πλαίσιο εκδηλώσεων οξείας ασθένειας ή στην αρχή δεν ολοκληρώνει πλήρως τη συνταγογραφούμενη πορεία της φαρμακευτικής αγωγής. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό μπορεί αρχικά να είναι μια λανθασμένη τακτική θεραπείας. Ως αποτέλεσμα, σημαντικό μέρος των συμπτωμάτων εξαφανίζεται σταδιακά, αλλά ορισμένες εκδηλώσεις (προβλήματα με την ούρηση, επιδείνωση της σεξουαλικής λειτουργίας, δυσφορία στην περιοχή των γεννητικών οργάνων) μπορεί να παραμείνουν και να προκαλέσουν δυσφορία. Εάν δεν ληφθεί έγκαιρα, η νόσος γίνεται χρόνια με συχνές παροξύνσεις. Ανάλογα με τη βαρύτητα της λοίμωξης, είναι επίσης δυνατή η αρχική ανάπτυξη μιας υποξείας μορφής της νόσου.
- Η χρόνια φύση της νόσου.Η χρόνια προστατίτιδα είναι σχεδόν πάντα μια ασθένεια που παραμελείται, δεν αντιμετωπίζεται ή αντιμετωπίζεται κακώς. Τα περισσότερα συμπτώματα φέρνουν μαζί τους συνεχή ενόχληση. Οι δυσμενείς συνθήκες οδηγούν γρήγορα σε επιδείνωση με επιδείνωση της κατάστασης.
Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
Η ασθένεια ξεκινά πάντα οξεία και εξελίσσεται γρήγορα. Πρώτον, υπάρχει μια γενική αντίδραση θερμοκρασίας, η οποία συχνά φτάνει σε τιμές πάνω από 38, 5 βαθμούς. Σχεδόν αμέσως εμφανίζονται δυσουρικές διαταραχές (συχνή, δύσκολη ούρηση σε μικρές μερίδες, επιτακτική (αιφνίδια) παρόρμηση για ούρηση, εξασθένηση της ροής των ούρων και μερικές φορές μέχρι την πλήρη κατακράτηση ούρησης).
Ένα πολύ σημαντικό σύμπτωμα είναι ο πόνος στο περίνεο, στη βουβωνική χώρα, στο όσχεο, στην κάτω κοιλιακή χώρα. Αν στην αρχή ο πόνος συνοδεύει μόνο τη διαδικασία της ούρησης, μετά από λίγο μπορεί να γίνει ενοχλητικός συνεχώς, ακόμα και σε ηρεμία. Εκτός από τα συμπτώματα του πόνου, ο ασθενής έχει μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας και επιδείνωση της στύσης.
Με αυτά τα σημάδια βακτηριακής προστατίτιδας, ο ασθενής προσέρχεται σε εξειδικευμένο ουρολόγο. Ο γιατρός θα ζητήσει εξετάσεις αίματος και ούρων, οι οποίες μπορεί να είναι επαρκείς στις περισσότερες περιπτώσεις. Εάν δεν υπάρχει έντονος πόνος, η έκκριση του προστάτη μπορεί να αφαιρεθεί για μικροσκοπική εξέταση.
Στην οξεία μορφή της νόσου, χαρακτηριστική εκδήλωση είναι ο έντονος πόνος κατά τη διάρκεια μιας ψηφιακής εξέτασης. Ταυτόχρονα δεν γίνεται μασάζ προστάτη, αφού υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης μόλυνσης.
Ο ουρολόγος κάνει τη διάγνωση βάσει εργαστηριακών εξετάσεων και καταγγελιών ασθενών. Στη συνέχεια συνταγογραφεί μια θεραπεία που συνήθως περιλαμβάνει:
- Αντιβιοτική θεραπεία με φάρμακα ευρέος φάσματος. Εάν υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα για την ευαισθησία των μικροοργανισμών, τότε μπορούν να επιλεγούν πιο αποτελεσματικά αντιβιοτικά για τον ασθενή.
- Τα αναλγητικά μπορούν να συνταγογραφηθούν σε μορφή δισκίου και σε μορφή ορθικού υπόθετου για τοπική χρήση. Με ένα σύνδρομο ισχυρού πόνου, συχνά συνδυάζονται.
- Αντισπασμωδικά και φάρμακα που βελτιώνουν την εκροή ούρων.
- Τοπικά σκευάσματα για την ενεργοποίηση μηχανισμών αντίστασης. Ένα από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα σκευάσματα είναι τα σκευάσματα με εκχύλισμα από τον ιστό του προστάτη, τα οποία διεγείρουν την τοπική ανοσία και αντίσταση, καθώς περιέχουν οργανοτροπικά, βιολογικά ενεργά μόρια.
Αυτός ο κατάλογος των θεραπευτικών μέτρων, ακολουθούμενος από τη συμμόρφωση με τις συνταγές του γιατρού και την πρόληψη, εγγυάται πλήρη ανάρρωση.
Υποξεία φλεγμονή του προστάτη
Η υποξεία μορφή στο αρχικό στάδιο δεν διαφέρει από την οξεία. Ωστόσο, προκύπτει λόγω ελλιπούς ή διακοπτόμενης θεραπείας. Ταυτόχρονα, η εγρήγορση του ασθενούς μειώνεται από το γεγονός ότι εξαφανίζονται τα πιο οξέα συμπτώματα, όπως ο πυρετός, ο οποίος τις περισσότερες φορές εξαφανίζεται τελείως. Αλλά και άλλα συμπτώματα - δυσουρικές διαταραχές, διαταραχές στην οικεία περιοχή, πόνος ή δυσφορία στην καθημερινή ζωή - επιμένουν, αν και με ελάχιστες εκδηλώσεις. Σταδιακά, ο ασθενής συνηθίζει να μην τους δίνει σημασία.
Μια συνεχώς αργή διαδικασία μετατρέπεται σταδιακά σε χρόνια. Πολύ συχνά, οποιαδήποτε αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος οδηγεί σε επιδείνωση της διαδικασίας με την ανάπτυξη της κλινικής εικόνας. Η θεραπεία της υποξείας προστατίτιδας βασίζεται σε:
- Αντιβιοτική θεραπεία με υποχρεωτικό προσδιορισμό της ευαισθησίας των μικροοργανισμών.
- Παυσίπονα, και κυρίως με μακροχρόνια δράση.
- Αντισπασμωδικά και φάρμακα που βελτιώνουν την εκροή ούρων. Σε αυτήν την περίπτωση, απαιτούνται μεγαλύτερα μαθήματα, επειδή ορισμένες από τις αλλαγές είναι δύσκολο να αναιρεθούν.
- Τοπικά σκευάσματα με ενεργοποίηση τοπικών ανοσολογικών και οργανοτροπικών μηχανισμών αντίστασης. Ένα από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα είναι παρασκευάσματα που περιέχουν εκχύλισμα προστατικού ιστού.
Με υποξεία προστατίτιδα, είναι εξαιρετικά σημαντικό να ολοκληρώσετε τη θεραπεία και να ακολουθήσετε σχολαστικά όλες τις απαραίτητες συστάσεις. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει η ευκαιρία να θεραπευθεί η ασθένεια και να αποτραπεί η μετάβασή της σε χρόνια μορφή, η οποία δεν μπορεί πλέον να εξαλειφθεί.
Χρόνια φλεγμονή του προστάτη
Αυτή η κλινική μορφή της νόσου μπορεί να λάβει διαφορετικές πορείες. Με μια έξαρση, η κλινική εικόνα μοιάζει με μια οξεία μορφή προστατίτιδας και τα ελάχιστα εκφρασμένα συμπτώματα είναι συνεχώς παρόντα εκτός της έξαρσης.
Βασικά συμπτώματα της βακτηριακής προστατίτιδας σε ύφεση:
- Δυσουρικές Διαταραχές. Τις περισσότερες φορές αντιπροσωπεύονται από μείωση της ταχύτητας της ροής των ούρων με τη μορφή μιας αργής, εξασθενημένης ροής. Δεν υπάρχει αίσθηση πλήρους εκκένωσης της κύστης. Χαρακτηριστική είναι η συχνή επιθυμία για ούρηση σε μικρές μερίδες, ειδικά τη νύχτα - αυτό το σύμπτωμα ονομάζεται νυκτουρία.
- παραβιάσεις της ιδιωτικής ζωής. Σε αυτή την περίπτωση, εμφανίζεται δυσφορία κατά τη σεξουαλική επαφή και μπορεί επίσης να παρατηρηθεί πόνος κατά την εκσπερμάτιση. Σημαντικό σημάδι της νόσου είναι η μείωση της ποιότητας των στύσεων, καθώς και η μείωση της ικανότητας σύλληψης, μέχρι την πλήρη υπογονιμότητα.
- Σύνδρομο Χρόνιου Πόνου. Είναι διαρκώς παρούσα, μειώνοντας την ποιότητα ζωής ενός άνδρα και επηρεάζοντας τη δραστηριότητα και την ικανότητά του για εργασία. Ταυτόχρονα, παράγοντες όπως η υποθερμία, η σωματική δραστηριότητα και το άγχος συχνά αυξάνουν τον πόνο.
Με την έξαρση μιας χρόνιας νόσου, η θεραπεία της βακτηριακής προστατίτιδας δεν διαφέρει από τη θεραπεία οξέων ή υποξειών μορφών:
- Αντιβιοτική θεραπεία με υποχρεωτικό προσδιορισμό της ευαισθησίας των μικροοργανισμών που προκαλούν φλεγμονή.
- Παυσίπονα, και κυρίως με μακροχρόνια δράση.
- Αντισπασμωδικά και φάρμακα που βελτιώνουν την εκροή ούρων. Συχνά απαιτείται μακροχρόνια λήψη σε αρκετά μεγάλες δόσεις, καθώς οι υπάρχουσες αλλαγές είναι πρακτικά μη αναστρέψιμες και μόνιμες. Το κύριο καθήκον σε αυτή την περίπτωση είναι η μείωση της σοβαρότητας των δυσουρικών φαινομένων.
- Φάρμακα για βακτηριακή προστατίτιδα τοπικής δράσης με οργανοτροπικό και οργανοπροστατευτικό μηχανισμό αντίστασης. Ένα από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι προϊόντα με εκχύλισμα από τον ιστό του προστάτη.
Σωστή πρόληψη οποιασδήποτε μορφής βακτηριακής προστατίτιδας
Επί του παρόντος, οι ειδικοί αναγνωρίζουν τρεις βασικούς τομείς πρόληψης που συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου της νόσου αρχικά και στις χρόνιες μορφές της μειώνουν τη συχνότητα των παροξύνσεων και τη σοβαρότητά τους. Αυτό επιτυγχάνεται με τη μείωση της επίδρασης παραγόντων κινδύνου όπως π. χπ. χ. :
- στασιμότητα της κυκλοφορίας του αίματος στους ιστούς του αδένα με ακανόνιστη σεξουαλική δραστηριότητα.
- Συχνή αλλαγή συντρόφου κατά τη διάρκεια σεξ χωρίς προστασία.
- Μεγάλη διακοπή στη σεξουαλική ζωή ή υπερβολική, εξουθενωτική σεξουαλική δραστηριότητα.
- Μηχανική τραχιά διέγερση της ουρήθρας, ιδιαίτερα επικίνδυνη λόγω μικροτραυμάτων και άμεσης βακτηριακής μόλυνσης.
- Γενική και τοπική υποθερμία.
- Μικρή σωματική δραστηριότητα και καθιστικός τρόπος ζωής.
- Σωματική εξάντληση, έντονη σωματική δραστηριότητα.
- Τραυματισμός των γεννητικών οργάνων.
πρωτογενής πρόληψημε στόχο την πρόληψη της εμφάνισης ασθενειών. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η εξασφάλιση προσωπικής και οικείας υγιεινής, η ομαλοποίηση της σωματικής και σεξουαλικής δραστηριότητας, η αποφυγή αγχωτικών καταστάσεων και η υποθερμία του περινέου.
δευτερογενής πρόληψημε στόχο τη θεραπεία της μολυσματικής διαδικασίας όσο το δυνατόν πληρέστερα. Το καλύτερο αποτέλεσμα είναι η πλήρης ανάρρωση. Όσο πιο σωστά επιλέγεται η θεραπεία και όσο πιο υπεύθυνα ακολουθεί ο άνδρας τις συνταγές του γιατρού, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα πλήρους ανάρρωσης.
Τριτογενής ΠρόληψηΗ βακτηριακή προστατίτιδα απαιτείται σε καταστάσεις όπου η ασθένεια έχει ήδη αποκτήσει χρόνια μορφή. Κύριος στόχος του είναι η πρόληψη της εμφάνισης παροξύνσεων της νόσου.
Όχι πάντα όλα τα παραπάνω προληπτικά μέτρα μπορούν να παρέχουν πλήρη προστασία έναντι μιας έξαρσης. Πρόσφατα, φάρμακα που αυξάνουν το επίπεδο της τοπικής ανοσίας εμφανίστηκαν και χρησιμοποιούνται ενεργά. Αυτό αυξάνει την αντίσταση του ιστού του προστάτη. Ορισμένα από τα σκευάσματα είναι φυτικής προέλευσης. Αυτά λειτουργούν λόγω φυτικών αναλόγων ορμονικών ενώσεων. Ωστόσο, το επίπεδο αποτελεσματικότητας αυτών των παραγόντων εξακολουθεί να μελετάται και δεν είναι πλήρως τεκμηριωμένο.
Τα παρασκευάσματα που βασίζονται σε εκχυλίσματα ζωικού ιστού έχουν μια πιο εκτεταμένη βάση στοιχείων. Οργανικές ενώσεις που είναι απόλυτα κατάλληλες για τον ανθρώπινο οργανισμό. Μεταξύ αυτών, τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα είναι υπόθετα και αμπούλες από εκχύλισμα ιστού προστάτη βοοειδών. Έχουν αποδεδειγμένη κλινική αποτελεσματικότητα στη μείωση των κινδύνων ανεπιθύμητων ενεργειών στον προστάτη. Όταν χρησιμοποιείτε αυτά τα κεφάλαια, τα προστατευτικά αποθέματα του ίδιου του αδένα αυξάνονται. Επιπλέον, η αντίσταση αυξάνεται και ο προστάτης εφοδιάζεται με τα απαραίτητα βιολογικά ενεργά μόρια. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται κέρδος στο «σημείο ελάχιστης αντίστασης».